Επιδιδυμίτιδα

Τι είναι η επιδιδυμίτιδα

Η επιδιδυμίτιδα είναι μια φλεγμονή της επιδιδυμίδας, το εξάρτημα του όρχη, που βρίσκεται πίσω από τον όρχι.

Η επιδιδυμίδα είναι υπεύθυνη για την αποθήκευση και τη διεργασία του σπέρματος.

Η κατάσταση αυτή μπορεί να προκληθεί από βακτηριακές λοιμώξεις, συχνά λόγω σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ) όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια, ή από λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.

Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Πόνο και οίδημα (πρήξιμο) του όρχι
• Ερυθρότητα και θερμότητα στην πάσχουσα περιοχή
• Πόνο κατά την ούρηση ή την εκσπερμάτιση
• Πυρετό και δυσουρία

Η διάγνωση γίνεται μέσω φυσικής εξέτασης, ανάλυσης ούρων και υπερηχογραφήματος.

Η θεραπεία περιλαμβάνει:

• Αντιβιοτική αγωγή
• Ανάπαυση
• Ανάρτηση του όσχεου
• Αναλγητικά για την ανακούφιση των συμπτωμάτων

Συμπτώματα επιδιδυμίτιδας

Τα συμπτώματα της επιδιδυμίτιδας περιλαμβάνουν:

• Πόνο και οίδημα (πρήξιμο) στον έναν ή και στους δύο όρχεις, που μπορεί να αναπτυχθούν σταδιακά
• Ο πόνος μπορεί να αντανακλά προς τη βουβωνική περιοχή και το κάτω μέρος της κοιλιάς

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Ερυθρότητα και θερμότητα στην πάσχουσα περιοχή
• Πόνο κατά την ούρηση ή την εκσπερμάτιση
• Συχνουρία
• Αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
• Εκκρίσεις από την ουρήθρα

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχει:

• Πυρετός
• Ρίγη
• Γενική αίσθηση αδιαθεσίας

Είναι σημαντικό να αναζητηθεί ιατρική βοήθεια για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της επιδιδυμίτιδας, ώστε να αποφευχθούν επιπλοκές όπως η υπογονιμότητα.

Είδη επιδιδυμίτιδας

Η επιδιδυμίτιδα μπορεί να χωριστεί σε δύο κύριους τύπους:

1. Οξεία επιδιδυμίτιδα: Εμφανίζεται ξαφνικά και χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο, πρήξιμο και ευαισθησία στον όρχι.

   Συχνά συνοδεύεται από συμπτώματα όπως:

   • Πυρετός
   • Ρίγη
   • Δυσουρία

   Η οξεία μορφή προκαλείται συνήθως από βακτηριακές λοιμώξεις, συχνά μέσω σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ) ή ουρολοιμώξεων.

2. Χρόνια επιδιδυμίτιδα: Διαρκεί περισσότερο από έξι εβδομάδες και χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζοντα ή επίμονα συμπτώματα.

   Ο πόνος είναι συνήθως λιγότερο έντονος από ό,τι στην οξεία μορφή, αλλά μπορεί να είναι συνεχής και ενοχλητικός.

   Η χρόνια επιδιδυμίτιδα μπορεί να προκληθεί από:

   • Ανεπαρκώς θεραπευθείσα οξεία επιδιδυμίτιδα
   • Υποτροπιάζουσες λοιμώξεις
   • Μη λοιμώδεις παράγοντες, όπως τραυματισμοί ή φλεγμονώδεις παθήσεις

Και οι δύο τύποι απαιτούν ιατρική αξιολόγηση και κατάλληλη θεραπεία για την αποφυγή επιπλοκών.

Διάγνωση επιδιδυμίτιδας

Η διάγνωση της επιδιδυμίτιδας γίνεται μέσω μιας συνδυασμένης προσέγγισης που περιλαμβάνει το ιατρικό ιστορικό, τη φυσική εξέταση και διαγνωστικές εξετάσεις.

Κατά τη φυσική εξέταση, ο γιατρός θα ελέγξει τον όρχι για πόνο, πρήξιμο και ευαισθησία.

Εργαστηριακές εξετάσεις, όπως ανάλυση ούρων και καλλιέργειες, μπορούν να βοηθήσουν στην ανίχνευση βακτηριακών λοιμώξεων ή σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ).

Η υπερηχογραφία των όρχεων χρησιμοποιείται για την επιβεβαίωση της διάγνωσης και τον αποκλεισμό άλλων καταστάσεων, όπως η συστροφή του όρχεως ή οι όγκοι.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ζητηθεί και εξέταση αίματος για την ανίχνευση φλεγμονωδών δεικτών.

Οι συνδυασμένες αυτές εξετάσεις βοηθούν στην ακριβή διάγνωση και καθοδήγηση της κατάλληλης θεραπείας.

Θεραπεία επιδιδυμίτιδας

Η θεραπεία της επιδιδυμίτιδας εξαρτάται από την αιτία και τη σοβαρότητα της πάθησης.

Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά για την καταπολέμηση των μικροβίων, τα οποία συνήθως χορηγούνται για 1-2 εβδομάδες.

Αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής.

Η χειρουργική θεραπεία είναι σπάνια και συνήθως προορίζεται για περιπτώσεις όπου υπάρχει απόστημα που δεν ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική θεραπεία.

Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να χρειαστεί παροχέτευση του αποστήματος για την αφαίρεση του πύου και τη μείωση της φλεγμονής.

Επιπλέον, συνιστάται η ανάπαυση και η ανάρτηση του όσχεου.

Η έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία είναι σημαντική για την αποφυγή επιπλοκών και την πλήρη ανάρρωση.