Κιρσοκήλη

Τι είναι η κιρσοκήλη

Η κιρσοκήλη είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από τη διεύρυνση και τη διαταραχή των φλεβών μέσα στο όσχεο, παρόμοια με τις κιρσώδεις φλέβες που εμφανίζονται στα πόδια.

Αυτές οι φλέβες, που είναι γνωστές ως φλέβες του σπερματικού τόνου, μπορούν να διογκωθούν και να προκαλέσουν προβλήματα στη ροή του αίματος.

Η κιρσοκήλη συνήθως αναπτύσσεται σταδιακά και είναι πιο συχνή στην αριστερή πλευρά του όσχεου λόγω της ανατομίας της φλεβικής αποχέτευσης.

Συχνά είναι ασυμπτωματική, αλλά μπορεί να προκαλέσει πόνο, αίσθημα βάρους ή δυσφορία στο όσχεο, και σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να επηρεάσει την ανδρική γονιμότητα λόγω της αυξημένης θερμοκρασίας γύρω από τους όρχεις.

Η διάγνωση γίνεται μέσω φυσικής εξέτασης και υπερηχογραφήματος.

Η θεραπεία περιλαμβάνει συντηρητική διαχείριση ή χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση των διευρυμένων φλεβών, ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και τον αντίκτυπο στη γονιμότητα.

Συμπτώματα κιρσοκήλης

Τα συμπτώματα της κιρσοκήλης μπορεί να ποικίλλουν και συχνά είναι ήπια ή ανύπαρκτα.

Όταν υπάρχουν συμπτώματα, μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αίσθημα βάρους ή έλξης στο όσχεο, ιδιαίτερα μετά από παρατεταμένη ορθοστασία ή φυσική δραστηριότητα.
• Πόνο ή δυσφορία στο όσχεο, που μπορεί να είναι αμβλύς και αυξάνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας.
• Ορατές ή ψηλαφητές διευρυμένες φλέβες στο όσχεο, οι οποίες μοιάζουν με “σακούλα σκουληκιών”.
• Ασυμμετρία ή πρήξιμο στο όσχεο, με τον έναν όρχι να φαίνεται χαμηλότερα από τον άλλον.
• Μειωμένη γονιμότητα ή προβλήματα με τη σπερματογένεση, λόγω της αυξημένης θερμοκρασίας στο όσχεο που επηρεάζει την παραγωγή σπέρματος.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής και να απαιτούν ιατρική παρέμβαση.

Είδη κιρσοκήλης

Η κιρσοκήλη διακρίνεται κυρίως σε τρεις βαθμούς σοβαρότητας, ανάλογα με την κλινική της εικόνα:

1. Βαθμός Ι: Η κιρσοκήλη είναι μικρή και δεν είναι ορατή ή ψηλαφητή όταν ο ασθενής είναι σε όρθια θέση.

Μπορεί να ανιχνευθεί μόνο με τη χρήση της δοκιμής Valsalva, κατά την οποία ο ασθενής πιέζει τους κοιλιακούς μυς του για να αυξήσει την ενδοκοιλιακή πίεση.

2. Βαθμός ΙΙ: Η κιρσοκήλη είναι μετρίου μεγέθους και μπορεί να ψηλαφηθεί όταν ο ασθενής είναι σε όρθια θέση, χωρίς την ανάγκη για τη δοκιμή Valsalva.

3. Βαθμός ΙΙΙ: Η κιρσοκήλη είναι μεγάλη και είναι ορατή και ψηλαφητή εύκολα όταν ο ασθενής είναι σε όρθια θέση, χωρίς την ανάγκη για τη δοκιμή Valsalva.

Αυτή η κατάταξη βοηθά στην αξιολόγηση της σοβαρότητας της κιρσοκήλης και στην επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.

Διάγνωση κιρσοκήλης

Η διάγνωση της κιρσοκήλης γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης και απεικονιστικών μεθόδων.

Αρχικά, ο γιατρός θα πάρει το ιατρικό ιστορικό και θα πραγματοποιήσει φυσική εξέταση, ζητώντας από τον ασθενή να σταθεί όρθιος και να εκτελέσει τη δοκιμή Valsalva (προσπάθεια εκπνοής με κλειστή μύτη και στόμα) για να αυξήσει την ενδοκοιλιακή πίεση και να ανιχνεύσει τυχόν διευρυμένες φλέβες στο όσχεο.

Η ψηλάφηση μπορεί να αποκαλύψει την παρουσία κιρσοκήλης, που συχνά περιγράφεται ως αίσθηση “σακούλας με σκουλήκια”.

Για την επιβεβαίωση της διάγνωσης και την αξιολόγηση της σοβαρότητας, συνήθως χρησιμοποιείται υπερηχογράφημα του οσχέου, το οποίο μπορεί να δείξει τη διάμετρο των φλεβών και τη ροή του αίματος.

Το υπερηχογράφημα βοηθά επίσης στην εξαίρεση άλλων παθήσεων με παρόμοια συμπτώματα.

Θεραπεία κιρσοκήλης

Η θεραπεία της κιρσοκήλης περιλαμβάνει τη χειρουργική αποκατάσταση, γνωστή ως κιρσοκηλεκτομή, όταν η πάθηση προκαλεί πόνο, δυσφορία ή προβλήματα γονιμότητας.

Η επέμβαση στοχεύει στην απολίνωση ή την αφαίρεση των διευρυμένων φλεβών για να αποκατασταθεί η φυσιολογική ροή του αίματος.

Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές μέθοδοι, όπως:

• Η ανοιχτή χειρουργική (μέθοδος Ivanissevich ή Palomo)
• Η λαπαροσκοπική χειρουργική
• Η μικροχειρουργική κιρσοκηλεκτομή, η οποία γίνεται μέσω μιας μικρής τομής και χρησιμοποιεί μικροσκόπιο για μεγαλύτερη ακρίβεια.

Η μικροχειρουργική μέθοδος θεωρείται η πιο αποτελεσματική με τις λιγότερες επιπλοκές και ταχύτερη ανάρρωση.

Μετά την επέμβαση, οι ασθενείς συνήθως επιστρέφουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες μέσα σε λίγες ημέρες, με πλήρη ανάρρωση σε λίγες εβδομάδες.