Νευρογενής κύστη

Τι είναι η νευρογενής κύστη

Η νευρογενής κύστη είναι μια διαταραχή της ουροδόχου κύστης που προκύπτει από κάποια νόσο του νευρικού συστήματος, νευρική βλάβη, τραύμα ή δυσλειτουργία.

Αυτή η πάθηση επηρεάζει την λειτουργική ικανότητα της κύστης να αποθηκεύει ή να αδειάζει τα ούρα κανονικά.

Αυτή η πάθηση μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες, όπως:

• Τραύματα της σπονδυλικής στήλης
• Εγκεφαλικά επεισόδια
• Πολλαπλή σκλήρυνση
• Διαβήτη
• Άλλες νευρολογικές παθήσεις

Τα συμπτώματα της νευρογενούς κύστης περιλαμβάνουν:

• Ακράτεια ούρων
• Συχνή ή επείγουσα ανάγκη για ούρηση
• Δυσκολία στην έναρξη της ούρησης
• Ατελή κένωση της κύστης
• Επίσχεση των ούρων

Η διάγνωση γίνεται μέσω:

• Ιατρικού ιστορικού
• Υπερηχογραφήματος
• Φυσικής εξέτασης
• Ειδικών ουρολογικών δοκιμασιών όπως η μέτρηση της ροής των ούρων και ουροδυναμικός έλεγχος

Η θεραπεία περιλαμβάνει:

• Φαρμακευτική αγωγή
• Καθετηριασμούς
• Σε ορισμένες περιπτώσεις, χειρουργική παρέμβαση

Συμπτώματα νευρογενούς κύστης

Τα συμπτώματα της νευρογενούς κύστης ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο και τη σοβαρότητα της νευρικής βλάβης.

Κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Ακράτεια ούρων, που μπορεί να είναι συνεχής ή περιστασιακή
• Συχνοουρία
• Επιτακτική ούρηση ή ακράτεια των ούρων
• Δυσκολία στην έναρξη της ούρησης
• Αδύναμη ροή ούρων
• Αίσθημα ατελούς κένωσης της κύστης

Μερικοί ασθενείς μπορεί να έχουν:

• Κατακράτηση των ούρων
• Υπόλειμμα των ούρων στην ουροδόχο κύστη, όπου η κύστη δεν αδειάζει πλήρως ή καθόλου

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε:

• Υπερχείλιση της κύστης
• Συνεχή ακράτεια των ούρων

Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πόνο ή δυσφορία στην περιοχή της κύστης
• Αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος λόγω ατελούς κένωσης της κύστης

Είδη νευρογενούς κύστης

Η νευρογενής κύστη κατηγοριοποιείται κυρίως σε δύο τύπους:

• Υπερδραστήρια κύστη
• Άτονη κύστη

Στην υπερδραστήρια κύστη, οι νευρικές βλάβες προκαλούν:

• Συχνές και ανεξέλεγκτες συσπάσεις της κύστης
• Οδήγηση σε συχνή και επείγουσα ανάγκη για ούρηση
• Ακράτεια ούρων

Αυτή η μορφή σχετίζεται συχνά με παθήσεις όπως:

• Πολλαπλή σκλήρυνση
• Τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης
• Εγκεφαλικά επεισόδια

Στην άτονη κύστη, η βλάβη στα νεύρα μειώνει:

• Την ικανότητα της κύστης να συσπάται και να αδειάζει πλήρως
• Προκαλεί κατακράτηση ούρων και αίσθημα ατελούς κένωσης

Αυτός ο τύπος μπορεί να εμφανιστεί σε περιπτώσεις όπως:

• Διαβήτης
• Εκτεταμένες χειρουργικές επεμβάσεις
• Σοβαροί τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης

Και οι δύο τύποι μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές, όπως:

• Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος
• Νεφρική βλάβη

Διάγνωση νευρογενούς κύστης

Η διάγνωση της νευρογενούς κύστης περιλαμβάνει μια σειρά από εξετάσεις και αξιολογήσεις για τον προσδιορισμό της λειτουργίας της κύστης και των νευρικών οδών που την ελέγχουν.

Ο γιατρός ξεκινά με:

• Λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού
• Φυσική εξέταση

Εξετάσεις ούρων και καλλιέργειες μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την ανίχνευση λοιμώξεων.

Απεικονιστικές εξετάσεις, όπως:

• Υπερηχογράφημα
• Μαγνητική τομογραφία (MRI)

Βοηθούν στην αξιολόγηση της δομής της κύστης και των ουροφόρων οδών.

Οι ουροδυναμικές μελέτες, που μετρούν:

• Την πίεση και τη ροή των ούρων κατά την ούρηση

Είναι βασικές για τη διάγνωση, καθώς παρέχουν λεπτομερή εικόνα της λειτουργικότητας της κύστης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να πραγματοποιηθεί:

• Κυστεοσκόπηση για την άμεση εξέταση του εσωτερικού της κύστης και της ουρήθρας

Θεραπεία νευρογενούς κύστης

Η θεραπεία της νευρογενούς κύστης εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα της πάθησης, καθώς και από τις υποκείμενες αιτίες.

Κύριες θεραπευτικές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:

• Φαρμακευτική αγωγή, όπως αντιχολινεργικά για τη μείωση της υπερδραστηριότητας της κύστης ή φάρμακα για την ενίσχυση των συσπάσεων της κύστης σε περιπτώσεις άτονης κύστης
• Αυτοκαθετηριασμός για τη διασφάλιση της πλήρους κένωσης της κύστης
• Μόνιμος καθετήρας κύστης, αν απαιτείται
• Φυσικοθεραπεία και ασκήσεις πυελικού εδάφους για τη βελτίωση του ελέγχου της κύστης

Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να εξεταστεί:

• Χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση ανατομικών προβλημάτων
• Τοποθέτηση εμφυτευμάτων που βοηθούν στην αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας της κύστης

Η συνολική θεραπευτική προσέγγιση συχνά περιλαμβάνει συνδυασμό μεθόδων για την επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων.