Ορχίτιδα

Τι είναι η ορχίτιδα

Η ορχίτιδα είναι μια φλεγμονή του όρχι, που συχνά προκαλείται από βακτηριακή ή ιογενή λοίμωξη.

Συχνά συνδέεται με επιδιδυμίτιδα, οπότε η πάθηση αναφέρεται ως επιδιδυμοορχίτιδα.

Η ορχίτιδα μπορεί να προκληθεί από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια ή από ιούς όπως ο ιός της παρωτίτιδας.

Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Πόνο και πρήξιμο στον όρχι
• Ερυθρότητα και θερμότητα στο όσχεο
• Πυρετό
• Ρίγη
• Πόνο κατά την ούρηση ή την εκσπερμάτιση

Η διάγνωση γίνεται μέσω φυσικής εξέτασης, ανάλυσης ούρων και υπερηχογραφήματος.

Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτική αγωγή για βακτηριακές λοιμώξεις, παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και ανάπαυση.

Σε περιπτώσεις ιογενούς ορχίτιδας, η θεραπεία επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Συμπτώματα ορχίτιδας

Τα συμπτώματα της ορχίτιδας περιλαμβάνουν:

• Έντονο πόνο και πρήξιμο στον έναν ή και στους δύο όρχεις, που μπορεί να αναπτυχθούν ξαφνικά
• Το όσχεο μπορεί να είναι ερυθρό και ζεστό στην αφή

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Πυρετό
• Ρίγη
• Δυσουρία (πόνος ή δυσκολία κατά την ούρηση)
• Εκκρίσεις από την ουρήθρα
• Πόνο κατά την εκσπερμάτιση
• Αίμα στο σπέρμα

Μπορεί επίσης να υπάρχει γενική αίσθηση αδιαθεσίας και κόπωσης.

Τα συμπτώματα αυτά απαιτούν άμεση ιατρική αξιολόγηση για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της πάθησης.

Είδη ορχίτιδας

Η ορχίτιδα διακρίνεται κυρίως σε δύο είδη: την ιογενή και την βακτηριακή ορχίτιδα.

1. Ιογενής ορχίτιδα: Συνήθως προκαλείται από τον ιό της παρωτίτιδας (μαγουλάδες) και είναι πιο συχνή σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες.

   Η ιογενής ορχίτιδα εμφανίζεται συνήθως περίπου μία εβδομάδα μετά την έναρξη της παρωτίτιδας και μπορεί να επηρεάσει έναν ή και τους δύο όρχεις.

2. Βακτηριακή ορχίτιδα: Προκαλείται από βακτηριακές λοιμώξεις, συχνά συνδεδεμένες με σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια.

   Μπορεί επίσης να προκύψει από λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος ή από επιδιδυμίτιδα, όταν η λοίμωξη επεκτείνεται στον όρχι.

   Η βακτηριακή ορχίτιδα είναι πιο συχνή σε σεξουαλικά ενεργούς άνδρες και σε ηλικιωμένους με διόγκωση προστάτη.

Και οι δύο τύποι απαιτούν διαφορετική προσέγγιση στη θεραπεία, με την ιογενή ορχίτιδα να επικεντρώνεται κυρίως στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, ενώ η βακτηριακή ορχίτιδα αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά.

Διάγνωση ορχίτιδας

Η διάγνωση της ορχίτιδας ξεκινά με τη λήψη ιατρικού ιστορικού και τη φυσική εξέταση από τον γιατρό, ο οποίος θα εξετάσει τους όρχεις για πόνο, πρήξιμο και ερυθρότητα.

Εργαστηριακές εξετάσεις, όπως ανάλυση ούρων και καλλιέργεια ούρων, μπορούν να ανιχνεύσουν βακτηριακές λοιμώξεις.

Επίσης, μπορεί να γίνουν εξετάσεις αίματος για την ανίχνευση φλεγμονωδών δεικτών και λοιμώξεων, καθώς και καλλιέργειες από εκκρίσεις της ουρήθρας αν υπάρχουν ενδείξεις σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ).

Η υπερηχογραφία των όρχεων είναι σημαντική για την επιβεβαίωση της διάγνωσης, καθώς επιτρέπει την αξιολόγηση της ροής του αίματος στους όρχεις και τον εντοπισμό τυχόν αποστημάτων ή άλλων επιπλοκών.

Αυτές οι εξετάσεις βοηθούν στη διάγνωση της ορχίτιδας και στην καθοδήγηση της κατάλληλης θεραπείας.

Θεραπεία ορχίτιδας

Η θεραπεία της ορχίτιδας εξαρτάται από την αιτία της φλεγμονής.

Για την βακτηριακή ορχίτιδα, η κύρια θεραπεία είναι η αντιβιοτική αγωγή, που μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα όπως η δοξυκυκλίνη ή η σιπροφλοξασίνη, ανάλογα με τον τύπο των βακτηρίων και την παρουσία σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ).

Για την ιογενή ορχίτιδα, η θεραπεία επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, καθώς τα αντιβιοτικά δεν είναι αποτελεσματικά έναντι των ιών.

Σε αυτή την περίπτωση, συστήνονται αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τη μείωση του πόνου και του πρηξίματος.

Επιπλέον, συνιστάται η ανάπαυση, η ανύψωση του όσχεου και η εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Σε σοβαρές περιπτώσεις ή εάν υπάρχουν επιπλοκές, μπορεί να απαιτείται περαιτέρω ιατρική παρέμβαση.