Προστατίτιδα (φλεγμονώδη νοσήματα)

Τι είναι η προστατίτιδα (φλεγμονώδη νοσήματα)

Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονώδης πάθηση του προστάτη αδένα που μπορεί να προκαλεί πόνο, δυσκολία στην ούρηση, πυρετό και άλλα συμπτώματα στην περιοχή της ελάσσονος πυέλου.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι προστατίτιδας, με πιο συχνές την οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, τη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, και τη χρόνια προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CP/CPPS).

Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα προκαλείται από λοίμωξη και εμφανίζεται ξαφνικά με σοβαρά συμπτώματα, όπως πυρετό, ρίγη και έντονο πόνο.

Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα έχει πιο ήπια αλλά παρατεταμένα συμπτώματα, ενώ η CP/CPPS χαρακτηρίζεται από πυελικό πόνο χωρίς εμφανή λοίμωξη.

Η διάγνωση και θεραπεία περιλαμβάνει κλινική εξέταση, εξετάσεις ούρων και αίματος, και αντιβιοτική ή άλλη φαρμακευτική αγωγή ανάλογα με τον τύπο της προστατίτιδας.

Συμπτώματα της προστατίτιδας (φλεγμονώδη νοσήματα)

Τα συμπτώματα της προστατίτιδας ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο και την αιτία της φλεγμονής.

Στην οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Έντονο πυελικό πόνο
• Δυσκολία στην ούρηση
• Συχνή και επείγουσα ανάγκη για ούρηση
• Πυρετό
• Ρίγη
• Ναυτία
• Πόνο κατά την εκσπερμάτιση

Στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, τα συμπτώματα είναι παρόμοια αλλά πιο ήπια και παρατεταμένα, με συχνές ουρολοιμώξεις.

Στη χρόνια προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CP/CPPS), οι ασθενείς έχουν:

• Χρόνιο πυελικό άλγος
• Δυσκολία στην ούρηση
• Πόνο κατά την εκσπερμάτιση
• Ενοχληση στη περιοχή του περινέου ή των γεννητικών οργάνων, χωρίς να υπάρχει εμφανής λοίμωξη

Είδη της προστατίτιδας (φλεγμονώδη νοσήματα)

Η προστατίτιδα χωρίζεται σε τέσσερις κύριους τύπους:

• Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
• Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
• Χρόνια προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CP/CPPS)
• Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα

Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα είναι η πιο σοβαρή μορφή, με έντονα συμπτώματα όπως πυρετός και έντονος πόνος.

Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις και ήπια, παρατεταμένα συμπτώματα.

Η χρόνια προστατίτιδα/CP/CPPS είναι η πιο κοινή μορφή και χαρακτηρίζεται από χρόνιο πυελικό άλγος και δυσκολία στην ούρηση χωρίς εμφανή λοίμωξη.

Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα ανιχνεύεται συνήθως τυχαία κατά τη διάρκεια των τακτικών εξετάσεων για άλλες παθήσεις και δεν παρουσιάζει έντονα συμπτώματα.

Διάγνωση της προστατίτιδας (φλεγμονώδη νοσήματα)

Η διάγνωση της προστατίτιδας περιλαμβάνει μια συνδυασμένη προσέγγιση που ξεκινά με τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού και φυσικής εξέτασης, συμπεριλαμβανομένης της δακτυλικής εξέτασης του ορθού (DRE), όχι σε οξεία φάση, για την εκτίμηση του προστάτη.

Επιπλέον, γίνονται εξετάσεις ούρων και αίματος, δοκιμασία Stamey - Mears για την ανίχνευση λοίμωξης και φλεγμονής.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ληφθούν δείγματα προστάτη μέσω προστατικού μασάζ για καλλιέργεια και ανάλυση.

Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθούν απεικονιστικές μέθοδοι όπως υπερηχογράφημα ή μαγνητική τομογραφία (MRI) για την αξιολόγηση του προστάτη και των γύρω ιστών.

Η διαφοροποίηση μεταξύ των τύπων προστατίτιδας βασίζεται στα συμπτώματα, τα αποτελέσματα των εξετάσεων και την παρουσία ή απουσία βακτηρίων στα δείγματα.

Θεραπεία της προστατίτιδας (φλεγμονώδη νοσήματα)

Η θεραπεία της προστατίτιδας εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα της πάθησης.

Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα αντιμετωπίζεται με:

• Αντιβιοτικά
• Αντιφλεγμονώδη
• Αντιπυρετικά

Συνήθως για 15 ημέρες, και μπορεί να απαιτηθεί νοσηλεία εάν τα συμπτώματα είναι σοβαρά.

Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα επίσης θεραπεύεται με χρήση αντιβιοτικών.

Για τη χρόνια προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους (CP/CPPS), η θεραπεία περιλαμβάνει έναν συνδυασμό φαρμάκων όπως:

• Αντιφλεγμονώδη
• Άλφα-αναστολείς για τη χαλάρωση των μυών της ουροδόχου κύστης
• Παυσίπονα

Επίσης, φυσικοθεραπεία και αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως αυξημένη πρόσληψη υγρών και αποφυγή ουσιών που ερεθίζουν την ουροδόχο κύστη, μπορεί να βοηθήσουν.

Στην ασυμπτωματική φλεγμονώδη προστατίτιδα, συνήθως δεν απαιτείται θεραπεία, εκτός αν ανακαλυφθεί κατά τη διερεύνηση άλλων προβλημάτων.